Na mijn uitgebreide blog van 3 maart jongstleden, schijnt een bepaald iemand nog steeds moeite te hebben met de wasinstructies. Ik noem verder geen namen, maar ik ga er binnenkort mee trouwen.
Vanwege een drukke week met mijn eigen werk en de werkzaamheden voor Huis & Hout is het huishouden een beetje blijven liggen. Of beter gezegd, ik had er even niet zoveel zin zin. Daarom besloot vriendlief de was te doen. “Schatje, wat zal ik in de machine doen?” Ik zeg dat hij de handdoeken wel mag wassen. We hebben allemaal witte handdoeken en daar kan weinig aan verkeerd gaan. Dat hij af en toe roze voor wit aanziet, zie ik maar door de vingers.
Na 90 minuten loop ik naar zolder om de wasmachine uit te pakken. Mijn oog valt gelijk op de kleurencombinatie die in de trommel zit. Dit is allesbehalve witte was. Fuchsia, niet-meer-knal-oranje, gele en zwarte handdoeken/badkamermat zijn samen met mijn niet-meer-zacht-pluizige-badjas in de wasmachine terecht gekomen.
En nu komt het mooiste nog. Om het vriendlief wat makkelijker te maken, had ik vooraf alle was al in stapeltjes gesorteerd. En dan krijgt hij het alsnog voor elkaar om “stapeltje roze/voorheen-nog-wel-knal-oranje” met “stapeltje zwart” te laten fuseren in de wasmachine. Zucht… Ik geef het op. Ik denk dat ik binnenkort “per ongeluk” geen onderscheid meer kan maken tussen wassen op 40 graden en wassen op 90 graden wanneer ik jouw lievelingsbroekjes in de was gooi. 😉
8 jaren geleden gepubliceerd door Rebecca de Graaf