Multitasken. Ik vind mezelf er redelijk goed in. Behalve wanneer het al fietsend gebeurt.
Men neme de volgende ingrediënten: een fiets, een laptoptas, een houten plank en een zomerse wikkeljurk. Vooral het laatste element speelt een belangrijke rol in dit geheel.
Het is dinsdagochtend en ik fiets naar mijn werk. Met mijn ene hand houd ik mijn laptop en een houten plank in bedwang terwijl ik met mijn andere hand het stuur vasthoud. Niks aan het handje zou je denken. Maar nu komt de twist. Zo’n wikkeljurk is hartstikke leuk, maar helaas zit de split aan de VOORKANT. Je hebt maar een klein briesje nodig en hallo… Punani alert!
Een extra paar armen zou in dit geval wel goed van pas komen. Want als ik probeer mijn jurk op z’n plaats te houden, heb ik geen hand meer over om te sturen. Uiteindelijk is de fietstocht naar mijn werk nog gelukt, maar het was een vrij ongemakkelijk ritje.
In Aziatische landen, zoals Indonesië bijvoorbeeld, hebben ze geen enkel probleem met multitasken op de (brom)fiets. Gezellig met het hele gezin op de brommer of 1,5 meter aan eieren op de bagagedrager. Je kunt het je zo gek mogelijk bedenken of het is mogelijk. Een halve hooiberg, twintig kippen, een geit (met helm!) of je kameraad die iets te diep in het glaasje heeft gekeken. Ik heb al heel wat variaties voorbij zien komen.
Ikzelf ben wel heel blij dat we binnenkort een auto krijgen. Dan hoef ik niet meer te kiezen welke boodschappen ik meeneem. Want ik kan je verzekeren, fietsen met een bierkrat en een dikke tas vol met boodschappen werkt niet bepaald rustgevend. En in een auto hoef je niet bang te zijn voor opwaaiende jurkjes!
8 jaren geleden gepubliceerd door Rebecca de Graaf