Rebecca de Graaf | Heerlijk Herkenbaar

Babybadrituelen die niet voor herhaling vatbaar zijn

“Even” twee kinderen in bad doen. Hoe moeilijk kan het zijn? Nou, dat heb ik geweten.

Armando en ik heb hebben onze zorgtaken goed verdeeld. Zo doet hij de ochtenddienst en pak ik de avond. Daar hoort ook het om de dag in bad doen van de kindjes bij. De afgelopen weken heb ik baby Ella overdag in bad gedaan en Anaïs ‘s avonds. Maar vandaag liep de planning iets anders, waardoor ik beide kindjes ‘s avonds moet wassen. In mijn eentje, want Armando is sporten.

Anaïs zit vrolijk met haar badeendjes te spelen. Op de achtergrond hebben we het rustgevende gekrijs van Ella. Terwijl ik even naar de slaapkamer loop om haar een speentje te geven, bedenkt Anaïs dat ze wel zelf uit bad kan. Dat lukt. Tot aan de overloop. Want natte peuter plus laminaat = uitglijden. Ik pak de handdoek om haar af te drogen en in de tussentijd hoor ik “ o oooh.” De overloop is niet de enige met een natte plek, mevrouw heeft ook een plasje in onze slaapkamer gedaan. Ik ben gelukkig nog net op tijd bij haar om haar handje vast te pakken voordat ze de boel lekker verder uitsmeert…

Normaal gesproken kan Anaïs zich prima vermaken als ik met de baby bezig ben. Vanavond niet. Nu is het haar beurt om te blèren. Want het is natuurlijk heel kinderachtig van mij dat ik haar niet op kan tillen als ik de baby aan het wassen ben. Het badderen is overigens van korte duur, want Anaïs trekt de stop uit het badje. Oké, dan maar afdrogen een aankleden.

Het aankleden duurt zes keer langer dan normaal, want Ella is niet van plan om mee te werken. Als een professioneel bokser houdt ze haar knuistjes dicht tegen haar lichaam, waardoor het een Mission Impossible wordt om de kleine aan te kleden. In de tussentijd heeft Anaïs:

• Het houdertje van de billendoekjes gesloopt
• De volledige voorraad billendoekjes uit de commode gehaald en onder ons bed geschoven
• De WiFi-versterker van het nachtkastje gegooid
• Pakt van alles waar ze NIET MEE MAG SPELEN, zoals mijn anti-zere-tepel-crème en het nachtlampje 
• Kan haar inner-pyromaan niet bedwingen en maakt aanstalten om met het lucifersdoosje te gaan spelen

Conclusie: mijn “ga maar even een boekje lezen” werkt vanavond overduidelijk niet. Conclusie twee: dit is de eerste en laatste keer dat ik een baby en peuter na elkaar in bad ga doen.

Nu komt Mission Impossible 2.0:  tandenpoetsen. Anaïs wil het “zelluf doen” wat gelijk staat aan de tandpasta van de borstel zuigen, twee keer een poetsbeweging maken en de tandenborstel vervolgens op ons bed kwakken. Hier heeft moeders geen zin in, dus ik pak de borstel af. Gevolg: kind boos, kind huilen, mond gaat hierbij goed open, moeders kan alle tanden tussen de uithalen perfect poetsen. 1-0 voor mama.

Tijd voor het verhaaltje voor het slapen. Yes, dit verloopt zonder problemen.

Tijd om de peuter in bed te leggen. Kusje voor Nijntje, kusje voor beer, kusje voor aap, kusje voor ko…. Hee, waar is haar favoriete knuffel konijn? Kind kan niet slapen zonder konijn, dus ik kan de Grote Zoektocht Naar Konijn beginnen. Gelukkig vind ik hem al snel in de ballenbak. Baby vindt het te lang duren, dus heeft het ook weer op een schreeuwen gezet. Dus hoppa, aan de borst maar weer.

Haar oogjes gaan langzaam dicht en de rustige ademhaling geeft aan dat ze lekker in dromenland ligt. Ik leg haar in haar wiegje en ze slaapt rustig verder. Inmiddels heeft dit bad-en-boobies-ritueel al 1,5 uur in beslag genomen en ben ik wel toe aan rustig bankhangen. Mijn bil heeft de bank nog niet aangeraakt of ik hoor Ella alweer huilen. Dan maar knuffelend met een semi-huilende baby bankhangen. Er bestaat gelukkig zoiets als ondertiteling zodat ik alsnog de serie kan volgen 😬

Favoriet5